Çocuklarda Öfke Problemi

Çocuklarda Öfke Problemi

Son zamanlarda sıkça duyduğum şeyler arasında en çok bu cümle var ‘bu yaşta bu sinir nasıl olur?’. Ailelerin çocukları ile ilgili yakındıkları konuların başında öfke problemi geliyor.  Bu durum iki soruyu akıllara getiriyor. Değişen dünyada yeni nesil çocuklar mı sinirli oldu? , yoksa onları sinirli yapan bizler miyiz? Aslında tam olarak ikisi de değil. Çocuklar bilinçli olarak öfkelenmezler. Öfke yaşadıkları duruma verdikleri duygusal bir tepkidir. Öfke duygusu doğuştan var olan en temel duygularımızdan birisidir. Hayatta kalmak ve kendimizi var etmek için de oldukça işlevseldir. Çocuklar ve yetişkinler aslında benzer şeylere sinirlenirler. Bunların başında anlaşılmamak, kendini ifade edememek, istek ve ihtiyaçların karşılanmaması gelir.

Öfke probleminin nedenlerini bir cümlede toplamak imkansız ancak sizlere gözlemlediğim konulardan bahsetmek istiyorum. Küçük çocuklarda yaşanan öfke ve saldırganlık çoğu zaman dil gelişiminin kendisini ifade etmesine yetmemesinden ve anlaşılmamış hissetmesinden ileri gelmektedir. Bu noktada ailelerin yaptıkları en büyük hata daha 2-3 yaşlarında olan çocuklarından kendini ifade etmesini ve bir yetişkin gibi düşünmesini beklemektir. Sıklıkla gözlemlediğim durumların başında mağazalarda sakin kalması ve annesinin kabinden çıkmasını beklemesi beklenen çocuklar. Kendilerini yere atarlar, çevreye ve annelerine zarar verirler. Öncelikle çocukların kendi yaşlarına ve ihtiyaçlarına uygun ortamlar yaratmak ve onların isteklerini fark edip cevap verebilmek gerekiyor. Aileleri ile kaliteli vakit geçiren ve anlaşıldığını hisseden çocukların daha sakin oldukları sıkça gözlemlediğimiz bir durumdur.

Bir diğer konu ise her konuda engellenen çocuklar. Sürekli olarak aileleri tarafından engellenme ile karşılaşan ve kendi özgür alanını yaratmasına izin verilmeyen ‘dur sen elleme’, ‘sen gitme’ lafını sıkça duyan çocuklarda öfke nöbetlerine rastlamaktayız. Son olarak gördüğüm, öfkesini ifade eden çocuğuna sinirlenen ve ‘öfkelenme, öfke kötü bir şey‘ diye bağıran anneler ve babalar. Lütfen çocuklarımıza öfkenin kötü ve kabul edilmez olduğunu öğretmeyin. Öfkenin normal olduğunu ancak konuşularak ta ifade edilebileceğini gösterin. Unutmayın, çocuğunuzun nasıl öfkelendiği sizin nasıl öfkelendiğinizle paraleldir. Öfkenizi bağırarak ve ya fiziksel şiddet ile belli ediyorsanız çocuğunuzda öfkesini göstermenin tek yolunun bu olduğunu düşünecektir. Ancak öfkelendiğinizde bunu ‘oyuncaklarını fırlatman beni öfkelendiriyor’ gibi sözel yollarla ifade ediyorsanız çocuğunuzun da benzer şekilde sözel yollarla size öfkesini yansıttığını gözlemleyeceksiniz. Çocuklarda Öfke Problemi

Ana Sayfaya Dön

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir