Aileler için en sancılı dönemlerden biri de çocuklarının anaokuluna yazdırmalarıdır. Psikolojideki bağlanma teorisine göre (Attachment Theory, John Bowlby, 1969), anne ve çocuk arasında ilk ayrılma çocuğun yürümesi ile başlar. İkinci ayrılmanın ise çocukların anaokulu yaşları geldiğinde yaşandığını söylemek mümkündür. Bu süreçte çocuk anneden anne de çocuktan ayrılmak istemez. Karşılıklı olarak ayrılık vakti geldiğinde anne ve çocuk ağlamaya ve hüzünlenmeye başlar. Ancak bu süreci doğru ve sağlıklı yönetmesi gereken kişiler annelerdir. Çünkü bu süreçte çocuğun terk edilme ve kayıp duygusu yaşamadan anaokuluna güvenle bağlanması gerekir. Bu konuda yapılan bilimsel çalışmalar sonucunda Almanya’da oluşturulan Berlin Modeli diye adlandırılan bir teori ortaya atılmış ve çocukların ayrılma sürecinde sağlıklı bir biçimde geçişinin sağlanabileceğini savunmaktadır.Çocukları Anaokuluna Alıştırma Yolları
Bu modelde 3 temel aşama bulunmaktadır.
1. Temel Evre
Bu evre hem ebeveynin hem de çocuğun anaokulunu tanıma evresidir. Bu süreçte ilk gün ebeveyn ve çocuk okula gelirler. İlk gün 1 saat, ikinci gün 2 saat ve üçüncü gün 3 saat olmak üzere okulda zaman geçirirler. Bu süreçte çocuk ebeveynlerinin de bulunduğu ortamda istediği aktiviteye katılma hakkına sahiptir. Herhangi bir oyun ve aktivite için zorlanmaz. Anne ve babanın bu süreçte mümkün olduğu kadar kaygılarını çocuğa yansıtmamaları ve sakin bir duruş sergilemeleri önemlidir. Çocuk başlangıçta ağlayabilir ve annesinin yanından ayrılmak istemeyebilir. Böyle bir durumda annenin paniğe kapılması ve çocuğa bunu yansıtması çocuğun bu sürece korku duymasını beraberinde getirir. O nedenle anne rahat bir biçimde çocuğu desteklemeli ve ortamın güvenli olduğunu ona hissettirmelidir. Amaç çocuğun yeni girdiği ortamda annesinden aldığı güvenle yeni ortamını, öğretmenini ve arkadaşlarını keşfetmesidir.
2. Sağlamlaştırma ve Ayrılma Evresi
Bu evre 4. ve 10. günleri kapsamaktadır. Bu evrede amaçlanan çocuk ve öğretmeni arasında güvenli ilişkiyi sağlamaktır. Çocuk öğretmeni ile beraber aktivitelere katılır, beraber yemek yer ve oynar. Tüm bunlar sırasında ebeveynin geri planda kalması mümkünse sınıfta ve aktivite alanlarında bulunmaması gerekir. İlk ayrılık denemesi 4. Günde yaşanır. Anne çocuğun sakin bir biçimde öğretmeni ile beraber zaman geçirdiğini gördüğü zaman çocuğuna kısa bir işi olduğunu söyler ve oradan ayrılır. Bu süre yarım saati geçmemelidir. Anne çocuğun kendisini göremeyeceği bir alanda bekler ve geri gelir. Bu ilk ayrılık denemesinde çocuğun vereceği tepki önemlidir. Eğer çocuk, annesinin gidişinden aşırı rahatsız olmuyorsa ve kendi başına aktif davranabiliyorsa muhtemelen kreşe uyum süreci yaklaşık 6 günde tamamlanacaktır. Ama çocuk annesinin gidişini protesto ediyorsa, peşinden gidip ağlıyorsa ve öğretmeninin onu teselli etmesine izin vermiyorsa alışma süreci muhtemelen 2-3 hafta gibi bir zaman zarfında tamamlanacaktır. 4. günden itibaren ayrılık denemelerine devam edilir ve çocuğun tepkisine göre ayrılık süresi uzatılır. Böylece çocuk gün geçtikçe anaokuluna alışmaya başlar. Bu deneme süreçlerinde anne anaokuluna yakın mesafede olmalıdır. Çocuk ihtiyaç duyduğu zamanlarda gelmelidir.
3. Bitiş Evresi
10. günden itibaren çocuk annenin gidişine olumlu tepkiler vermeye başladı ve alışmaya başladıysa artık anne uzun süreli olarak gidebilir. Yine de ilk zamanlarda çocuk annesini arayabilir ve görmek isteyebilir bu süreçte annenin ulaşılabilir olması iyi olacaktır. Bu süreçte çocuk hala daha annesinin gitmesini istemeyebilir böyle durumlarda önemli olan annenin sakin ve kararlı bir biçimde ayrılmasıdır. Eğer çocuk öğretmeninin kendisini yatıştırmasına izin veriyorsa çocuğun öğretmene bağlanmaya ve güven duymaya başladığını söyleyebiliriz. Artık yeni kreş hayatına alıştığını düşünebiliriz.
Unutulmamalıdır ki; Her çocuğun uyum ve alışma süreci aynı değildir. Bazı çocuklar çok kısa sürede alışırken bazıları için saha sancılı olabilmektedir. Bu yüzden her çocuk birbirinden farklıdır ve kıyaslanmamalıdır.
Bu süreçte anne ve babalar çocuğuna veda etmeden ortadan kaybolmamalıdır.
İlk ayrılık denemesinde çocuk ağlasa bile ebeveyn çocuğa sakince ve kararlı veda etmelidir. Karşıyaka Psikolog
Çocuklar yakında ve birazdan gibi zaman zarflarını anlamayabilirler o nedenle çocuğunuza öğlenden sonra demek yerine öğlen yemeğinden sonra demeniz daha anlaşılır olacaktır. Çossscukları Anaokuluna Alıştırma Yolları
